68

Een stukje geschiedenis

Onze hoeve is niet altijd zo druk bevolkt geweest. Toen Lucs grootvader hier in 1952 in Balen neerstreek deed hij dat met een beperkt aantal varkens, koeien en trekpaarden. Maar, de fundamenten van Sint-Jozefhoeve waren gelegd! Vanaf 1971 zette zoon Christ, samen met zijn echtgenote Lea, de boerderij met veel gedrevenheid verder. Hij verlegde het accent meer naar runderen en gaf op zijn beurt de liefde voor het vak door aan zijn zoon, Luc. Dat Luc geen typische landbouwer zou worden, werd al snel duidelijk. “Ik hield onzettend van de activiteiten op een boerderij, maar niet van landbouwvoertuigen. Als je me de keuze liet tussen een tractor en een varken, was de keuze heel snel gemaakt. Dat was dan ook wat ik aanvankelijk deed: tussen 1988 en 1996 runde ik een varkensboerderij op een andere locatie. Daar had ik geen tractor voor nodig (lacht).”

image

Toen uitbreiden daar niet haalbaar bleek, keerde Luc in 1996 terug naar de Sint-Jozefhoeve, waar zijn vader nog steeds koeien hield. Alleen bleek de omschakeling van de gestructureerde varkenshouderij naar de weersafhankelijke, onregelmatige koeienhouderij geen sinecure. “Bovendien merkten we al snel dat er weinig tijd overbleef voor andere dingen. Het oudercomité, het verenigingsleven … Marina en ik, alle twee geëngageerde mensen, misten het sociale contact ontzettend, hoe graag we onze koeien ook zagen. Daar besloten we verandering in te brengen toen we de kans kregen om naast onze melkveeactiviteiten ook een uitgebreid educatief aanbod uit te werken voor scholen en educatieve organisaties. Dat bleek een schot in de roos. Al snel volgde ook een uitgebreid aanbod voor bedrijven en hun teams. In onze ogen combineren we vandaag het beste van twee werelden: we vertoeven iedere dag tussen onze koeien én ontvangen telkens weer nieuwe gasten. Want dat is wat je hier bent: een welkome gast.

image